ฉันคิดถึงเธออยู่เธอรู้บ้างบ้างไหมมีใครคิดถึงเธอ
นานเล่านานเล่าหนอที่สองเรานั้นไม่ได้เจอ
มองก็มองไม่เห็นกันฉันก็เจอเเต่ฝนพรำ
อย่ามาคิดถึง ทำไมเราสองถึงเเกล้งกัน

MAIYARAP
ฉันลืมตาตื่นลุกขึ้นมาจากที่นอน
มันไม่คล้ายกับวันอื่นเหมือนกับนักกลองไม่มีกลองอ้ะ
ถึงเเม้จะดึกดื่นเเต่ตาก็ยังไม่ข่มนอน
คล้ายๆกับมีที่ลื่นเเต่มันไม่ลื่นมันได้เเต่ยืนมอง
ถึงเวลาตรงหยิบโทรศัพขึ้นมากดเเป้น
เหมือนคนชู้ดบาสชู้ดไปเเละก็ชู้ดเเม่น
ถ้าสมองไม่สั่งการร่างกายก็คงจะไม่เเร่น
ถ้าเธอไม่สั่งการเเละฉันก็คงจะไม่เเกล้ง
ฉันบอกไปว่าคิดถึงมันก็คงจะตรงไป
โลกเป็นทรงกลมขณะที่จงกระเบนเป็นทรงไทย
ฉันบอกไปตรงๆไม่รู้จะกลับมาเป็นรูปทรงใด
ถ้าเธอนั่งอมยิ้มเเละยิ้มอมฉันคงจะปงไป
เหมือนฉันฟังผิดเเละกอกลับสลับมาที่เดิม
เส้นใต้ที่ฉันขีดยังมีที่ที่เรียกว่าที่เกิน
คนเยอะเเละเยอะอีกยังมีที่ที่เรียกว่าที่เดิม
งอลเเละเมินอีกก็คงเป็นพี่ที่ต้องเดิน

ฉันคิดถึงเธออยู่เธอรู้บ้างบ้างไหมมีใครคิดถึงเธอ
นานเล่านานเล่าหนอที่สองเรานั้นไม่ได้เจอ
มองก็มองไม่เห็นกันฉันก็เจอเเต่ฝนพรำ
อย่ามาคิดถึง ทำไมเราสองถึงเเกล้งกัน

KING AGLET
ทำไมต้องเเกล้งกันถามฟ้าทำไมถึงชอบถึงชอบต้องเเกล้งกัน
คิดถึงก็เอาเเต่ใจยังไง้ยังไง๊ก็ไม่ได้เเกล้งทำ
เพราะเธอมันรอยมาเลยอยากจะคว้าเพื่อเข้าไปเเย่งมัน
จริงๆเเล้วเธออยู่ไหนทำไมประชาสำพันถึงไม่เเจ้งกัน
ภาพมันติดตามันติดเธอเหมือนติดยา
ชั่งน่าอนิจจา มีเเต่ความเหงาสะกิดมา
รู้จักเเต่ความคิดถึงถึงไม่มีสิทธิ์ เเต่ก็สนิทกัน
อ่านเเต่ข้อความเเต่ก็ทรมานเเต่ไม่อยากจะปิดมัน
ในวันที่ฝนตกฉันทำได้เเค่มองที่หน้าต่าง
เศร้าเหงาซึม คิดถึงเธอ มารวมทั้ง5อย่าง
รู้เลยว่าทรมานมันทำให้ชัดเลยไม่กล้าห่าง
ถ้าเธอเป็นหนังสือหน้าปกก็สวยข้างในก็น่าอ่าน
รู้สึกว่าไม่สบายรู้สึกในใจกระวนกระวาย
ก็ไม่ได้เจอเธอเลยตัวฉันก็เลยจะเป็นจะตาย
ความคิดเเค่อยากนึกถึงก็ไม่ต้องรอถึงวันหน้า
ไม่ได้อยากให้สนใจเเต่อยากบอกให้ฟังว่า
ฉันคิดถึงเธอ ให้ตายสิฉันคิดถึงเธอ
เเม่ยอดยาหยี้เเม้ไม่ได้เจอ เเต่ว่าฉันคิดถึงเธอ

ฉันคิดถึงเธออยู่เธอรู้บ้างบ้างไหมมีใครคิดถึงเธอ
นานเล่านานเล่าหนอที่สองเรานั้นไม่ได้เจอ
มองก็มองไม่เห็นกันฉันก็เจอเเต่ฝนพรำ
อย่ามาคิดถึง ทำไมเราสองถึงเเกล้งกัน