นอนดึกๆจนเป็นนิสัยไม่รู้ทำไมเป็นแบบนี้บ่อย
แค่ได้ຟັງເພງเบาๆโปรดเถอะอย่าทำฟีลฉันกร่อย
หาทางและพยายามเข้านอน หยิบนาฬิกาขึ้นมาตี5ก็ยังไม่นอน

ค่ำคืนยังยาวตื่นเช้าก็ไม่เป็นจนเข้าใจ
ก็คงต้องหาเวลาเข้านอน
ไม่รู้ทำไมมันยังไม่ง่วงเลย
ไอเพื่อนข้างๆก็ร่วงแต่ว่ากูยังไม่ถึงช่วงเลย
นั่งฟังเเต่เพลงไม่ดูละคร
ไม่รู้จะเมากับใครไอโอมมันบอกมันยังไม่นอน
หนึ่งเหตุผลที่ฉันชอบตอนกลางคืน
ความเงียบคอยช่วยฉันมีหลายเรื่องที่ต้องลืม
ไม่หลับถ้าเกิดว่ายังไม่ถึงเช้าทิ้งเรื่องที่ร้าวๆ
จับยำไปยาวๆยิ่งสูงก็ยิ่งหนาว

ติดอยู่กับชีวิตทั้งคืนนอนกลางวัน
อยู่ในวันอาทิตย์ทั้งคืนนอนวันจันทร์
ข่มตาปิดให้มิดเหมือนคนถูกจองจำ
และปล่อยให้ค่ำคืนนี้นั้นเป็นแค่ความจำ
ค่ำคืนเนิ่นนานในขณะที่ผู้คนหลับฝัน
ฉันยังไม่นอน ก็คงต้องหาเวลาเข้านอน (หน่อย)

ตั้งใจจะกลับเพื่อไปให้หมอเช็ค
รู้สึกทุกอย่างมันขัดกินยานอนหลับเข้าไปสักสองเม็ด เชดด
มันไม่เคยหายและไม่เคยดีขึ้น ผมใช้ชีวิตกลางคืนพักผ่อนกลางวันมามากกว่าปีครึ่ง
จะวันนี้พรุ่งนี้หรือว่าจะเป็นเมื่อวานซืน มีความมืดเป็นเพื่อนซี้
คงเป็นเพราะผมชอบกลางคืน
ราตรีอีกยาวไกลเตรียมจุดไฟและวางฟืน
ถึงร่างกายกูจะไม่ไหวแต่ลึกในใจกูยังพยายามยืน